بسم الله الرحمن الرحيم

اي صاحب عصر!

غم در درون جان،

اشك در ديدگان،

عقده در سينه ها،

استخوان در گلو،

ايمان در دل،

آتش بر كف،

تيغ در دست،

استوار و پايدار،

ديده به راه ظهور تو دوخته ايم.

يحيي بن القاسم مي گويد: از امام صادق(ع) درباره تفسير اين آيه شريفه سئوال كردم:

«الم* ذلك الكتاب لاريب فيه هدي للمتقين* الذين يؤمنون بالغيب» (بقره/1،2و3)

الف. لام . ميم . اين كتاب (قرآن) است كه هيچ ترديد در آن نيست كه هدايت است براي پرهيزگاران. هم آنان كه به غيب ايمان دارند.

امام(ع) فرمود:

«المتقون شيعه علي(ع) و الغيب فهو الحجه الغائب و شاهد ذلك قول الله عز و جل:

«و يقولون لولا انزل عليه آيه من ربه.

فقل إنما الغيب لله فانتظروا إني معكم من المنتظرين»» (يونس/20)

پرهيزگاران همان شيعيان حضرت علي(ع) مي باشند و منظور از «غيب» نيز همان حجت غائب خداست و شاهد و گواه بر اينكه منظور از «غيب» همان «حجت» مي باشد سخن خداست كه مي فرمايد:

كافران مي گويند: چرا «آيه و نشانه اي» از جانب خداوند بر او نازل نمي شود؟