به نام خدا
دوستان سلام
خیلی بروز شدنم دیر شد. اگه خاطرتون باشه یه مطلبی رو توی اولین یادداشتم آورده بودم تحت عنوان الگوی برتر.
حالا می خوام ادامشو بنویسم.
امیدوارم دوستان محترم بدون تعصب و با تفکر و تأمل مطلبو بخونن و نظر مبارکشونو بدن.
مطلب دوم اینکه: از آنجا که نظریه دموکراسی مبتنی بر اکثریت است، منشأ حقوق، تکالیف و قوانین را هم اکثریت و نمایندگان آنان می داند.
سؤال این است که آیا تعیین حقوق و تکالیف از جانب خداوند و مأمور او باشد بهتر است یا از جانب اکثریت مردم؟
اگر رأی و نظر اکثریت برخلاف حکم خدا بود تکلیف چیست؟ رأی اکثریت را باید پذیرفت یا حکم خدا را؟ 
ما مسلمانان می گوییم تعیین حقوق و تکالیف از جانب خداوند است. چون همه ی انسان ها و مردم بنده های خدا هستند و صلاح مملکت خویش خسروان دانند. خداوند به آفریده های خود و مصالح و مفاسد او آگاه تر است و آگاهی تمام مردم در برابر آن هیچ است. لذا او که هم آگاه و حکیم است و هم مهربان و توانا، اولی به وضع قانون برای همه چیز از جمله بشر می باشد.
منتها لیبرال ها و طرفداران دموکراسی می گویند: اینکه بپذیریم حقوق و تکالیف، از جانب خدا می آید بسیار خطرناک است!
چه خطری!؟ می گویند خطرش این است که بازهم انسان واسطة ابلاغ و اجرای قوانین خدا است. یعنی انسان حکومت می کند و وقتی انسان حکومت کرد در نتیجه استبداد حاکم می شود!!
یک پاسخ کوتاه به ایشان این است که: عین این اشکال در دموکراسی نیز هست. مگر در دموکراسی انسان حکومت نمی کند؟ چه تضمینی وجود دارد که استبداد حاکم نشود؟؟
بنا بر این دو مطلب اولا دموکراسی و تبعیت از طرفداران آن هیچ مبنای عقلی ندارد.
ثانیا حاکم در نظام دموکراسی نیز انسان است. اگر فرض کنیم در حکومت خدایی، انسان به اسم خدا پدر مردم را در آورد، جه تضمینی وجود دارد که به اسم دموکراسی (بر فرض تحقق) پدر مردم را در نیاورد؟ خصوصا با توجه به مطلب سوم که خواهم نوشت ان شاالله.
نظرات شما: نظر
