هنوز هم کسانی پیدا می شوند که دموکراسی را حلال مشکلات جوامع بشری و آخرین دستاورد سیاسی بشر می دانند. اما در رابطه با دموکراسی چند مطلب هست:

مطلب اول:  نظریه دموکراسی بر چه مبنایی استوار است؟ آیا قراردادی و اعتباری است یا طبیعی و حقیقی؟ با چه استدلالی؟

اگر می فرمایند قراردادی است بر مبنای رأی اکثریت، بفرمایند در کدام رأی گیری و کدام اکثریت این نظریه را وضع کردند؟

و اگر می فرمایند طبیعی است، پس لابد باید کسی آن را کشف کرده باشد. در حالیکه کسی مدعی کشف آن نیست. بلکه ظاهرا چیزی بیش از یک طرح پیشنهادی نیست. آنهم بدون تعریف و ملاک و معیاری مشخص.

آیا بر فرض واضع بودن اکثریت، دور لازم نمی آید؟

حق اکثریت (مفروض) برای تعیین نوع نظام از کجا ناشی شده است؟

البته پوپر در کتابی که حدود 60 سال پیش تألیف کرده، در پی القای آن است که قانون گذاری به خود انسان سپرده شده است و نباید از جای دیگر برایش قانون تعیین شود! طبق کدام معاهده؟؟

از این گذشته، اگر قانون گذار انسان است و لاغیر، چه الزامی به تبعیت افراد از اکثریت وجود دارد؟

اگر الزامی در کار باشد آیا استبداد اکثریت پیش نخواهد آمد؟

در نظام دموکراسی چه کسی لزوم اطاعت دارد؟ اکثریت یا خدا؟

این بحث ادامه دارد...