بسم الله الرحمن الرحیم

با عرض سلام و عرض ادب خدمت دوستان عزیز سوالی در تالار گفتمان قرآن طرح شده بود که در این  نوشته سعی می کنم پاسخ را خدمتتان عرض نمایم .

آیا  بدون ظهور امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف ) مردم می توانند با گفتگوی جهانی متحد گردند ؟

جهت پاسخ به این پرسش در سر سفره قرآن می نشینیم و با استفاده از آن در حد وسع خاستگاه اختلاف و راه از بین بردن آن و در نتیجه اتحاد جهانی را مورد بررسی قرار می دهیم

خاستگاه اختلاف :

 قران کریم جدایی از نظر عقیده را خاستگاه اختلاف و موارد زیر را منشاء تفرقه معرفی نموده است

 1) پراکندگی فیزیکی و بدنی (وَ لا تَکُونُوا کَالَّذینَ تَفَرَّقُوا وَ اخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْبَیِّناتُ وَ أُولئِکَ لَهُمْ عَذابٌ عَظیمٌ ) و مانند کسانى نباشید که پراکنده شدند و اختلاف کردند (آن هم) پس از آنکه نشانه‏هاى روشن (پروردگار) به آنان رسید! و آنها عذاب عظیمى دارند. ( سوره آل عمران آیه 105، با استفاده از ترجمه تفسیر المیزان از منشورات جامعه مدرسین حوزه علمیه قم سال 1374 ج 3 ص 579)

2) ستمگری و انحراف از حق : (کانَ النَّاسُ أُمَّةً واحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِیِّینَ مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ وَ أَنْزَلَ مَعَهُمُ الْکِتابَ بِالْحَقِّ لِیَحْکُمَ بَیْنَ النَّاسِ فیمَا اخْتَلَفُوا فیهِ وَ مَا اخْتَلَفَ فیهِ إِلاَّ الَّذینَ أُوتُوهُ مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْهُمُ الْبَیِّناتُ بَغْیاً بَیْنَهُمْ ....) مردم (در آغاز) یک دسته بودند (و تضادى در میان آنها وجود نداشت. بتدریج جوامع و طبقات پدید آمد و اختلافات و تضادهایى در میان آنها پیدا شد، در این حال) خداوند، پیامبران را برانگیخت تا مردم را بشارت و بیم دهند و کتاب آسمانى، که به سوى حق دعوت مى‏کرد، با آنها نازل نمود تا در میان مردم، در آنچه اختلاف داشتند، داورى کند. (افراد باایمان، در آن اختلاف نکردند) تنها (گروهى از) کسانى که کتاب را دریافت داشته بودند، و نشانه‏هاى روشن به آنها رسیده بود، به خاطر انحراف از حق و ستمگرى، در آن اختلاف کردند. ... (سوره بقره آیه 21، یا استفاده از تفسیر نمونه، درالکتب الاسلامیه، تهران 1374 ج 2 ص 95)

راه حل:

حال که به تعبیر این آیات شریف پراکندگی فیریکی و ستمگری و حق گریزی، عامل اختلاف معرفی شده است راه از میان بردن آن جلوگیری از پراکندگی و ستمگری و  ستمگری و حق گریزی می باشد که در سایه  ایمان و حق گروی بدست می اید همانگونه  که در ادامه آیه بدان تصریح شده است. فَهَدَى اللَّهُ الَّذینَ آمَنُوا لِمَا اخْتَلَفُوا فیهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ وَ اللَّهُ یَهْدی مَنْ یَشاءُ إِلى‏ صِراطٍ مُسْتَقیمٍ  خداوند، آنهایى را که ایمان آورده بودند، به حقیقت آنچه مورد اختلاف بود، به فرمان خودش، رهبرى نمود. (امّا افراد بى‏ایمان، هم چنان در گمراهى و اختلاف، باقى ماندند.) و خدا، هر کس را بخواهد، به راه راست هدایت مى‏کند. (سوره بقره آیه 213)

نتیجه :

با توجه به عوامل اختلاف آفرین، و راهکارهای از بین بردن آنها که به مواردی از آنها اشاره گردید،  بهاین نتیجه می رسیم که اتحاد و هم گرایی انسان ها وامدار عقیده واحد و ایمان به حق و حرکت عملی در بستر آن عقیده بوده و به زمان خاصی وابسته نیست. این عقیده واحد نیز، توحید است و در زمان ظهور حضرت ولی عصر(روحی فداه ) نیز در سایه همین توحید (نظری و عملی) یکپارچگی جامعه مسلمانان به دست می آید. در نتیجه  گفت و گوی جهانی، یا به اصطلاحی گفت و گوی تمدن ها نیز، زمانی  موجب اتحاد می شود که بر پایه های عقیده واحد توحید و پای بندی عملی به آن، استوار باشد؛ وگرنه یک تعارف سیاسی بیش نخواهد بود و از آنجا که قدرت مداران و خودکامگان سیاسی و صاحبان زر و زور و تزویر، وحدت بر محور توحید را مخالف منافع خود می بینند لذا بدون ظهور امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف ) وحدت جهانی ممکن نیست. اگرچه تلاش هایی به عنوان زمینه ساز قابل توجه باشد.

یا حق